ஏழு குழந்தைகள் விளையாடினர்
என் பால்யத்தையும்
சேர்த்து எட்டு
skip to main |
skip to sidebar
Followers
Blog Archive
-
▼
2009
(164)
-
▼
July
(24)
- குழந்தைகள்
- பயங்கள்
- பொம்மைகளை விற்கும் போதெல்லாம்குழந்தையாகி விடுகிறார...
- ஒரு கவிதையில்வைத்துப் பார்க்க வேண்டும்பேருந்தில் த...
- சிறுமியின் ஊர்தி
- கரும்பலகை எண்கள்
- வந்து போகும்…
- இன்னொரு எண்ணம்
- இருள் தரையில்விழாமல் சுழல்கிறதுஒளி பம்பரம்
- அம்மா
- புறாக்கள்
- முகவரி
- நாம் காதலுக்கு வெளியேசந்தித்துக் கொண்டோம்பின் காதல...
- கடைசி வரை
- படகும் மீனும்
- பதில்கள்
- சமாதானம்
- நான் ஏறாத ரயிலிலிருந்து இறங்குகிறேன்இறங்க வேண்டிய ...
- தாத்தாவின் செருப்புகளைநனைக்கிறது மழைதாத்தாவைத் தேட...
- கொன்றுபோட்ட மலைப்பாம்புநெளிந்து கொண்டிருந்ததுமரணத்...
- தொப்பி விற்பவன்தலையில் அணிந்து சொல்கிறான்வெயிலை
- ஒரு கோடி மெளனங்களோடுநீ விடை பெறுகிறாய்ஒரு சொட்டுக்...
- பார்வைகள்
- அன்பு வரைந்த புள்ளி
-
▼
July
(24)
About Me
- ராஜா சந்திரசேகர்
- கவிதைத்தொகுப்புகள் 1.கைக்குள் பிரபஞ்சம் 2.என்னோடு நான் (2003ஆம் ஆண்டுக்கான கவிப்பேரரசு வைரமுத்துவின் கவிஞர்கள் திருநாள் விருது பெற்றது) 3.ஒற்றைக்கனவும் அதைவிடாத நானும் (2002ஆம் ஆண்டுக்கான திருப்பூர் தமிழ்ச்சங்க விருது பெற்றது) 4.அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள் 5.நினைவுகளின் நகரம் 6.மீனுக்கு நீரெல்லாம் பாதைகள் 7.மைக்ரோ பதிவுகள்
2 comments:
பூங்காவில் மொத்தம்
ஏழு குழந்தைகள் விளையாடினர்
என் பால்யத்தையும்
சேர்த்து எட்டு
கவிதையை படிக்கும்போது ஒன்பதாவதாய் என்னை உணர்ந்தேன்.
oh nice kalyani suresh
Post a Comment