தெரிகிறது

உன் பெயரையும்
என் பெயரையும் சேர்த்து
எழுதிப் பார்க்கிறேன்
பாடலின் பல்லவியைப் போல
அழகாகத் தெரிகிறது

ஊர்

ஊரிலிருந்து கிளம்பும்போது
வருகிறேன் என்கிறது
ஊரும்

ஒரு முறை

நள்ளிரவில் தற்கொலை
செய்துகொள்ளப் போகிறவன்
கடைசியாக
ஒரு முறை பார்க்கிறான்
நட்சத்திரங்களை

அவர்

பல வருடங்களாக
பக்கத்து வீட்டிலிருந்தவர்
அறிமுகமானார்
பிணமாகப் போனபோது

நானும்

சிந்தி வழியும்
உன் சிரிப்பில்
நனைகிறது பூமி
நானும்

உனது சவப்பெட்டி

கதையின் முடிவுபடி
நீ இறந்திருக்க வேண்டும்
உயிரோடு இருக்கிறாயே எப்படி
உன் கதையை
உனது சவப்பெட்டியில்
புதைத்து விட்டு
நான் தப்பித்து விட்டேன்

புல்லாங்குழல்

நன்றாக வாசிக்கிறான்
விற்கும் சிறுவன்
அதற்காக ஒன்று
வாங்கிக் கொண்டேன்
எனக்கு வாசிக்கத் தெரியாத
புல்லாங்குழலை

பொம்மைகள்

வீடு நிறைய பொம்மைகள்
கவலையுடன்
ஊருக்குப் போயிருக்கிறாள் குழந்தை

பூங்கொத்து

உனக்கு நான்
அனுப்பி இருப்பது
உன் புன்னகையில்
செய்த பூங்கொத்து

போதும்

ஆகாயம் வரைந்தால் போதும்
மழை பெய்யும்
சொல்கிறாள் குழந்தை